برای مخاطب قصه مهم‌تر از تکنیک انیمیشن است
تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۲۰۷۳۷
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، محمدجواد جنتی یکی از کارگردان‌های انیمیشن سینمایی «بچه زرنگ» که در بخش سودای سیمرغ چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، اظهار داشت: به نظر من؛ ضعف فیلمنامه مهم‌ترین مسئله امروز سینمای ایران است. حتی شاید بتوانیم به لحاظ فنی خود را به انیمیشن دنیا برسانیم، اما در فیلمنامه ضعف‌های زیادی وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جنتی خاطرنشان کرد: پاشنه آشیل سینمای ایران و به طور خاص انیمیشن ایرانی همین مسئله فیلمنامه است. در فیلمنامه «بچه زرنگ» مسئله فیلمنامه برای ما خیلی مهم بود و روی این موضوع خیلی خوب کار کردیم. نوشتن فیلمنامه انیمیشن با فیلمنامه آثار داستانی تفاوت‌های بسیاری دارد، البته ساختار کلی همان ساختار سه پرده‌ای کلاسیکی است که در جهان استفاده می‌شود و در «بچه زرنگ» هم رعایت شده است و انیمیشن ما قهرمان هم دارد. عموماً به غیر از چند استثنا انیمیشن‌ها در دنیا با همین ساختار، ساخته می‌شوند.
وی افزود: در واقع ساختار مشخص است و به لحاظ تکنیکی معمولاً این ساختار رعایت هم می‌شود، اما تنها این مورد نیست که به یک فیلمنامه کیفیت می‌دهد و مسائل بسیاری را برای نگارش اثر باید در نظر داشت و در انیمیشن اتفاقاً موارد بسیار بیشتری وجود دارد که کار را با سینمای داستانی متفاوت می‌کند و به نظرم سخت‌تر است. به نظر من کسانی که آثار انیمیشن می‌سازند بهتر است به این مورد توجه داشته باشند و روی فیلمنامه بیشتر کار کنند.
جنتی درباره تفاوت نسخه اکران انیمیشن «بچه زرنگ» در کشور‌های مسلمان با دیگر کشور‌ها گفت: در هر جامعه‌ای یک فرهنگ وجود دارد و مخاطب پیش‌زمینه‌ای دارد که به سینما می‌آید. ممکن است شما مسئله‌ای را در یک فیلم مطرح کنید که مردم یک کشور به خوبی با آن ارتباط برقرار کنند، اما مردم یک کشور دیگر اصلاً متوجه نشوند که منظور شما چه بود. ما بر مبنای شناختی که از مخاطب داشتیم یکسری مسائل در نسخه داخلی داریم که در نسخه خارجی وجود ندارد و البته یکسری مسائل هم در نسخه خارجی وجود دارد که در نسخه اکران داخلی وجود ندارد. در حقیقت ما در نسخه خارجی ساده‌تر صحبت کردیم، ولی در نسخه ایرانی مقداری روی پیش‌زمینه ذهنی مخاطب هم حساب کردیم و تفاوت دو نسخه تنها به این دو مورد مربوط می‌شود.
وی افزود: اگر بخواهم دقیق‌تر بگویم این تفاوت‌ها به دیالوگ‌ها و شوخی‌ها مربوط می‌شود. تفاوت‌ها نسبتا چشم‌گیر است و ما ناگزیر به این تفاوت بودیم. به عنوان مثال شاید شما در جمع هموطنانتان به شوخی جمله‌ای بگویید که همه بخندند، اما در جمعی با چند فرد غیر ایرانی بیان همان جمله بی‌معنا و بی‌ربط به نظر برسد. به دلیل این تفاوت‌ها ما در اسامی، لوکیشن‌ها، روابط و... تفاوت‌ها و تغییراتی بین این دو نسخه ایجاد کردیم تا مخاطب خارجی هم جزئیات را متوجه شود.
جنتی در پایان درباره عنوان «بچه زرنگ» که شاید کمی بار منفی هم داشته باشد، توضیح داد و گفت: نه به نظرم این عنوان بار منفی ندارد. "بچه زرنگ" یک اصطلاح در ادبیات عامیانه است و بار‌ها از این کلمه استفاده می‌کنیم و مثلا می‌گوییم؛ "فلانی می‌خواهد بچه زرنگ‌بازی" دربیاورد. شخصیت اصلی هم در واقع بچه خودش را بچه زرنگ می‌داند و به همین دلیل خرابکاری‌های زیادی به بار می‌آورد که مسیر قصه را شکل می‌دهد و در نهایت هم به اشتباهات خود پی می‌برد و می‌فهمد که این روش برای قهرمان بودن اشتباه بوده است.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: انیمیشن بچه زرنگ تفاوت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۲۰۷۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پُل آستر درگذشت
پل آستر نویسنده ۷۷ ساله که بیش از ۳۰ کتاب دارد و اکثر آنها به فارسی ترجمه و در ایران منتشر شده است، در ۷۷ سالگی بر اثر ابتلا به سرطان از دنیا رفت.
اولین رمان او، «شهر شیشه‌ای» قبل از انتشار توسط یک انتشاراتی کوچک در کالیفرنیا در سال ۱۹۸۵ از سوی ۱۷ ناشر رد شده بود. مجموعه «سه‌گانه نیویورک» سه داستان پلیسی مرتبط با هم بود که این نویسنده را به شهرت جهانی رساند. این ۳ کتاب شامل «شهر شیشه ای» (۱۹۸۵)، «ارواح» (۱۹۸۶) و «اتاق قفل شده» (۱۹۸۶) هستند.
آستر از کار با رایانه پرهیز داشت و اغلب با خودکار در دفترچه‌های مورد علاقه‌اش می‌نوشت. پل استر در سال ۲۰۰۳ به نشریه «پاریس ریویو» گفت: «کیبورد همیشه مرا می‌ترساند. قلم ابزار بسیار ابتدایی‌تری است. احساس می‌کنی که کلمات از بدنت بیرون می‌آیند و بعد کلمات را در صفحه فرو می‌کنی. نوشتن برای من همیشه یک تجربه فیزیکی بوده است».
او همچنین نویسنده فیلمنامه «دود» وین وانگ و کارگردان فیلم «لولو روی پل» بود.
داستان‌های او اغلب با مضامین تصادف، شانس و سرنوشت بازی می‌کنند. بسیاری از قهرمانان او خود نویسنده هستند و مجموعه آثار او خودارجاعی است و شخصیت‌هایی از رمان‌های اولیه دوباره در رمان‌های بعدی ظاهر می‌شوند.
او بعد‌ها خودش فیلمنامه‌هایی نوشت که با فیلمنامه «دود» (۱۹۹۵) با بازی هاروی کایتل، ویلیام هرت و جیانکارلو اسپوزیتو شروع شد. وی با این فیلمنامه جایزه معتبر ایندپندنت اسپرایت را برای بهترین فیلمنامه اول کسب کرد.
همکاری او با وانگ ادامه پیدا کرد و این دو به طور مشترک دنباله‌ای به نام «آبی در چهره» را کارگردانی کردند که دوباره کایتل و اسپوزیتو به همراه لو رید، میرا سوروینو و مدونا در آن بازی کردند. آستر در نوشتن فیلمنامه «مرکز جهان» اثر وانگ نیز نقش دارد.
سال ۱۹۹۸، آستر همراه کایتل، سوروینو و ریچارد ادسون فیلمنامه «لولو روی پل» را نوشت و کارگردانی کرد. او سال ۲۰۰۷ در فیلم «زندگی درونی مارتین فراست» با بازی دیوید تیولیس، ایرنه جاکوب و مایکل ایمپریولی بار دیگر همین وظیفه را انجام داد.
رمان «۴۳۲۱» آستر در سال ۲۰۱۷ در فهرست نهایی جایزه من بوکر قرار گرفت.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیات
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند